Flecainide Retard EG 150 Mg Caps Verl.Afgifte 100

• Re-entry tachycardie, uitgaande van de AV-knoop; aritmieën geassocieerd met het Wolff-Parkinson-White-syndroom en gelijksoortige aandoeningen met accessoire geleidingsbanen, als andere behandelingen gefaald hebben
• Ernstige symptomatische en levensbedreigende paroxismale ventriculaire aritmieën die niet gereageerd hebben op andere vormen van therapie. Ook als andere behandelingen niet verdragen werden
• Paroxismale atriale aritmieën (atriumfibrillatie, atriumflutter en atriumtachycardie) bij patiënten met invaliderende symptomen na conversie, op voorwaarde dat er absoluut moet worden behandeld wegens de ernst van de klinische symptomen, als andere behandelingen gefaald hebben. Een structurele hartziekte en/of verminderde linkerventrikelfunctie moeten uitgesloten worden wegens het verhoogd risico op pro-aritmische effecten

Welke stoffen zitten er in Flecainide Retard EG ?

De werkzame stof in dit middel is flecaïnideacetaat.

• Flecainide Retard EG 100 mg harde capsules met verlengde afgifte: Elke capsule bevat 100 mg flecaïnideacetaat.

• Flecainide Retard EG 150 mg harde capsules met verlengde afgifte: Elke capsule bevat 150 mg flecaïnideacetaat.

• Flecainide Retard EG 200 mg harde capsules met verlengde afgifte: Elke capsule bevat 200 mg flecaïnideacetaat.

De andere stoffen in dit middel zijn: povidon, microkristallijne cellulose, crospovidon, colloïdaal siliciumdioxide, magnesiumstearaat, methacrylzuur-methylmethacrylaat (1:2) copolymeer, polyethyleenglycol, talk.

De omhulling van de verschillende capsules bevat de volgende stoffen: 100 mg: gelatine, titaandioxide, zwart ijzeroxide.

150 mg: gelatine, titaandioxide, zwart ijzeroxide.

200 mg: gelatine, titaandioxide, zwart ijzeroxide en rood ijzeroxide.

Indien u, naast Flecainide Retard EG harde capsules met verlengde afgifte, bepaalde andere geneesmiddelen gebruikt, kunnen deze soms de werking en/of bijwerkingen van Flecainide Retard EG beïnvloeden en vice versa (d.w.z. er kunnen wisselwerkingen optreden).

Interacties kunnen optreden bij gebruik van dit geneesmiddel met bijvoorbeeld:

• digoxine (een geneesmiddel dat het hart stimuleert); Flecainide acetaat kan het digoxinegehalte in uw bloed verhogen
• geneesmiddelen die de pompfunctie van het hart verminderen (inclusief propranolol), zoals de zogenaamde bètablokkers
• bepaalde middelen tegen epilepsie (bv. fenytoïne, fenobarbital en carbamazepine): de afbraak van flecaïnide kan versneld worden door deze stoffen
• cimetidine (een maagzuurremmend middel) kan het effect van Flecainide acetaat versterken
• amiodarone (voor hartaandoeningen); de dosis flecaïnide acetaat dient verminderd te worden bij sommige patiënten
• geneesmiddelen tegen depressie (paroxetine, fluoxetine en sommige andere antidepressiva, ook bekend als tricyclische antidepressiva)
• clozapine, haloperidol and risperidone (geneesmiddel voor de behandeling van schizofrenie); (ook bekend als neuroleptica)
• mizolastine, astemizol en terfenadine (geneesmiddelen tegen allergieën)
• kinine en halofantrine (geneesmiddelen tegen malaria)
• calciumantagonisten zoals verapamil (verlaagt de bloeddruk)
• plaspillen (zoals thiaziden en lisdiuretica), laxeermiddelen, bijnierschorshormonen (corticosteroïden): Het kan zijn dat u uw kaliumspiegels in het bloed regelmatig moet controleren.
• natriumkanaalblokkers (antiaritmica van klasse I), zoals disopyramide en kinidine; zie rubriek 'Wanneer mag u Flecainide Retard EG niet innemen ?'
• geneesmiddelen om HIV-infecties te behandelen (ritonavir, lopinavir en indinavir)
• terbinafine (ter behandeling van schimmelinfecties),
• bupropion (middel om te stoppen met roken)

1. Mogelijke bijwerkingen

Zoals elk geneesmiddel kan ook dit geneesmiddel bijwerkingen hebben. Niet iedereen krijgt daarmee te maken.

Net zoals andere antiaritmica kan flecaïnide acetaat aritmie uitlokken. De bestaande aritmie kan verergeren of een nieuwe aritmie kan optreden. Het risico op pro-aritmische (aritmie veroorzakende) effecten is het grootst bij patiënten met een structurele hartziekte en/of significant verminderde werking van het hart.

De meest voorkomende bijwerkingen ter hoogte van het hart zijn: afname of toename van de hartfrequentie (bradycardie, tachycardie), hartkloppingen, hartstilstand, hartfalen, pijn op de borst, hartaanval en lage bloeddruk (hypotensie).

Andere bijwerkingen kunnen optreden, zoals:

Zeer vaak (kan meer dan 1 op 10 mensen treffen): duizeligheid, licht gevoel in het hoofd, visuele stoornissen zoals dubbelzien, wazig zien en concentratiestoornissen.

Vaak (kan tot 1 op 10 mensen treffen): kortademigheid, zwakte, vermoeidheid, koorts, opstapeling van vocht in het weefsel (oedeem) en ongemak.

Soms (kan tot 1 op 100 mensen treffen): misselijkheid, braken, verstopping, buikpijn, verminderde eetlust, diarree, dyspepsie (pijn in de bovenbuik, vol gevoel), winderigheid, afname van het aantal rode en witte bloedcellen en bloedplaatjes, allergische huidreacties zoals huiduitslag en haaruitval.

Zelden (kan tot 1 op 1.000 mensen treffen): longontsteking (pneumonie), tintelingen van de huid ("alsof er mieren op lopen"), coördinatiestoornissen, bewegingsstoornissen (tics), verminderde gevoeligheid, toegenomen transpiratie, flauwvallen, oorsuizen, tremor, draaierig gevoel (vertigo), blozen, slaperigheid, ernstige depressie, angst, slapeloosheid, hoofdpijn, zenuwstoornissen bv. in de armen en benen, toevallen, verwardheid, dingen waarnemen die er niet zijn (hallucinaties), geheugenverlies, netelroos, toename van de leverenzymen met of zonder geelzucht (gele ogen of huid).

Zeer zelden (kan tot 1 op 10.000 mensen treffen): toename van bepaalde antilichamen, afzettingen in het hoornvlies, gevoeligheid voor licht.

Wanneer mag u Flecainide Retard EG niet innemen?

• u bent allergisch voor één van de stoffen in dit geneesmiddel. Deze stoffen kunt u vinden in rubriek 6 van deze bijsluiter.

• indien u lijdt aan een andere hartziekte, verschillend van de hartaandoening waarvoor u dit geneesmiddel neemt. Als u onzeker bent of bijkomende informatie wenst, raadpleeg dan uw arts of apotheker.

• indien u tevens bepaalde andere antiaritmica (natriumkanaalblokkers) inneemt

• indien u het Brugada-syndroom (een genetische hartaandoening) heeft

Volwassenen en adolescenten (13-17 jaar)

• Supraventriculaire aritmie:
  • Aanbevolen begindosis: 100 mg/dag
  • Na 4-5 dagen kan een dosisverhoging overwogen worden.
  • Optimale dosis is 200 mg/dag.
  • Max. 300 mg/dag
  • Ventriculaire aritmie:
  • Aanbevolen begindosis: 200 mg/dag
  • Na 3-5 dagen is het aanbevolen om de dosering geleidelijk aan te passen aan het laagste niveau waarbij de aritmie onder controle gehouden wordt
  • Max. 400 mg/dag

Toedieningswijze